با وجود نبود آب در عاشورا، چرا در تاریخ یعقوبى آمده که امام حسین(ع)در موقع وداع با زینب(س) بر روى او آب پاشید؟
اگر همان صفحه مذکور از تاریخ یعقوبى (ج 2، ص 243، متن عربى) را ملاحظه کنید، این نکته به صراحت آمده که لشکریان یزید از دسترسى امامحسین (ع) و اصحابشان به آب ممانعت کردند: فمنعوه الماء و حالوا بینه و بین الماء. مشکل آب در کربلا قابل تردید نیست، صدها سند تاریخى و ادبى از زمان وقوع حادثه تاکنون شاهد این موضوع است، ولى شبهه شما ناشى از تصوّرى نادرست از صحنه کربلا است. گفتنى است که از روز هفتم محرم، مشکل آب در کربلا شروع شد یعنى، دسترسى به آب دشوار گشت و دشمن ممانعت مىکرد ولى تا شب عاشورا بارها اصحاب امامحسین (ع) به آب دسترسى یافتند و به خیمهها آوردند. جزئیات این درگیرىها در تاریخ مضبوط است. جریان آب ریختن امامحسین (ع) به زینب (س) در شب عاشورا اتفاق افتاده و شب عاشورا هنوز مشکل آب حاد نشده بود ولى از صبح عاشورا وقتى نبرد آغاز شد دیگر فرصتى براى آب آوردن نبود و ذخیره آب نیز به پایان رسیده بود. ازاینرو در آخرین ساعات نیز حضرت ابالفضل (ع) مأمور به آوردن آب شد و در این راه به شهادت رسید.
اگر اندکى در متن یاد شده دقت مىکردید که: «. گفت: در اول همان شبى که پدرم در بامداد آن کشته شد» متوجه مىشدید که این قصه مربوط به شب عاشورا است نه عصر آن (آن گونه که شما نوشتهاید).
